روزهای اردیبهشتی

لثه‌هات خیلی میخاره. اونقدر که فقط دلت میخواد چیزی دستت باشه تا بذاری دهنت و باهاش اونا رو بخارونی.این روزها سرماخوردگیت هم اضافه شده به این و کلی اذیت شدی.

شیرین عسل خان، روزهای اردیبهشتی ما به سرعت میگذره و تو داری به شیش ماهگیت نزدیک می شی.

دوباره واکسن و آخ و اوخ.

منم این وسط خیلی خیلی بیکار نبودم. از اسفندماه گذشته با هم کلاس خط میریم و تو کوچکترین عضو انجمن خوشنویسان هستی. دوشنبه آخرین جلسه این ترممون بود:

اینم از  ما و استاد سلوتی و چند نفر دیگه از بچه های کلاس. دوستایی که توی نگهداری تو کلی بهم کمک کردند و این هفته همه امتحان داریم.

واکنش‌هات به اطراف داره هی بیشتر و بیشتر میشه. تو هم فکر کنم مث ری رایی کلا حواس جمع باشی. سبُک خوابیت همچنان ادامه داره و پدرما رو درآوردی. بیرون که می‌ریم با خنده‌هات دل همه رو می‌بری و کلا پسر خوش اخلاقی هستی. آفتاب گیری ما ظهرها همچنان ادامه داره و زندگی همچنان هست عزیزم...